29 april 2019

Dat een band die zich jaar na jaar op tour begeeft langzaam maar zeker een beetje veranderd, dat is niet zo gek. En een nieuwe plaat die precies klinkt als de vorige, da’s ook niet bepaald interessant, toch? Maar weinig bands zijn de afgelopen jaren zo sterk veranderd als Girlpool, het duo dat op zijn nieuwe album What Chaos Is Imaginary alleen maar als zichzelf klinkt door niet als zichzelf te klinken.

Girlpool ontstond in 2013 als muzikaal project van jeugdvrienden Cleo Tucker en Harmony Tividad.  Op het moment dat ze hun eerste demo’s en debuutalbum Before the World Was Big uitbrachten, waren ze allebei nog tieners. Nu – ten tijde van derde plaat What Chaois Is Imaginary – zijn Tucker en Tividad volwassen. Ze zingen daarover, over de afstand tussen jeugd en jongvolwassenheid, herinneringen die voelen alsof ze van andere mensen zijn en momenten die werelden verwijderd lijken van de situatie waarin ze zich nu bevinden.

Lang niet gek, want op hun nieuwe album klinkt Girlpool als een band in voortdurende verandering, een band die muziek maakt voor de instabiele tijden waarin we leven. De grootste en meest hoorbare vernieuwing schuilt in de stem van Cleo Tucker. In de periode na tweede album Powerplant meldde Tucker transgender te zijn. Hij onderging een hormoonbehandeling die zijn stem lager maakte dan die altijd was geweest: van een sopraan veranderde Tucker plots in een tenor die doet denken aan Elliott Smith of Doug Martsch van Built To Spill. Op eerdere albums zongen Tucker en Tividad vaak in unison, dezelfde melodieën op dezelfde hoogte. Nu zijn hun stemmen verschillend, vullen ze elkaar aan of nemen ze om en om de leiding.

Het voegt een nieuwe dimensie toe aan de band. Eerst waren er alleen maar Girlpool-liedjes, nu zijn er plots liedjes die toe lijken te behoren aan Tucker én liedjes die met name op het conto van Tividad te schrijven zijn. Dat is trouwens niet alleen te wijten aan de overgang die Tucker door heeft gemaakt, het vindt ook zijn oorsprong in het schrijfproces van What Chaos Is Imaginary. Normaal schreven de jeugdvrienden al hun liedjes samen, nu schreven ze voor het eerst gescheiden van elkaar, waarna ze hun eigen creaties mee namen naar de studio en daar samen de arrangementen creëerden.

De afgelopen jaren werkte het tweetal bovendien aan solomuziek: albumopener ‘Lucy’s’ komt uit de koker van Tucker, terwijl nummers als ‘Where You Sink’ en ‘Joseph’s Dad’ pas opdoken op What Chaos Is Imaginary verschenen nadat ze al in akoestische variant waren uitgekomen op Tividads akoestische soloplaat Oove Is Rare. Girlpool maakt duidelijk dat veranderen noodzakelijk is, hoe moeilijk het ook kan zijn. Op What Chaos Is Imaginary vinden Tucker en Tividad daarin steun in elkaar. Niet meer door elkaar krampachtig vast te houden, maar juist door elkaar af en toe los te durven laten.

Girlpool speelt op zondag 14 juli op het Boog podium.

nieuwsbrief

Ben als eerste
op de hoogte